Bijna geen slaapplek meer

Na een lange rit afgelopen donderdag scheelde het weinig of we hadden geen slaapplek meer gehad.

Na de lange rit van Penang naar Surat Thani, die achteraf 10,5 uur duurde in plaats van 8, hoopten we zo snel mogelijk een taxi te kunnen vinden die ons op onze bestemming zou kunnen brengen.

We werden ergens gedropt midden in Surat Thani en werden meteen meegenomen door een man die wel een taxi voor ons zou regelen. Toen we vertelden dat we naar Khao Sok wilden gaf de man aan dat dat niet meer mogelijk was. Toen we vertelden dat we al een resort hadden geboekt ging hij met iemand bellen en moesten we even wachten. Uiteindelijk kwam er een bedrag op een kladblokje te staan. Dit was veel meer dan gebruikelijk, hij wilde ons voor 2000 Baht brengen en normaal is dit rond de 500. We hadden ons van tevoren ingelezen en wisten dus al wat de richtprijs was en dat je altijd moet proberen te onderhandelen omdat ze je anders afzetten. Maar de man hield voet bij stuk want volgens hem waren we voor een ‘gewone’ taxi al te laat. Het was 18.30 uur inmiddels en we zouden voor 20.00 uur moeten inchecken bij ons geboekte resort. Omdat het een dik uur rijden was zaten we al heel krap in tijd en nu konden we ook nog eens geen taxi krijgen. We vroegen om een taxi naar de AirPort omdat we dachten dat we vanaf daar wel gemakkelijk een taxi naar Khao Sok konden krijgen. Dus wij in een taxi busje naar het vliegveld. 

Omdat de zon hier al vroeg onder gaat was het inmiddels helemaal donker geworden buiten. Eenmaal op het vliegveld aangekomen waren ook daar geen normale taxi’s meer te krijgen en wisten we al dat we opzoek zouden moeten gaan naar een ander hotel. Dat betekende dat we weer terug moesten naar de plaats waar we net vandaan kwamen. Dit zagen we eigenlijk niet zo zitten omdat we beide moe waren van het reizen. Maar Marijn had nog één idee. Hij had namelijk een dame gezien met een bord in haar hand waar AirPort hostel op stond. Hij vroeg aan de vrouw of er nog slaapplek voor 2 personen was. Ze moest er even achteraan bellen maar er was nog slaapplek voor twee. Het hostel lag aan het begin van de oprit naar het vliegveld toe, dus was het nog geen 5 minuten rijden of we waren er al. We hadden de keus uit een gewone hostel kamer of een privé kamer. Het scheelde niet veel in geld dus voor ons was die keuze al gauw gemaakt.

We hadden de hele dag nog geen warm eten gehad waardoor we wel trek hadden. Bij het hostel zat ook een restaurant waar we heerlijk gegeten hebben. Beide onze eerste echte Thaise maaltijd. We waren zo moe van de lange dag reizen dat we daarna meteen zijn gaan slapen.

De volgende ochtend wilden we alsnog naar Khao Sok omdat we er graag de lake tour wilden doen. We hadden vroeg ontbeten en regelden de ‘gewone’ taxi, wederom een minivan, naar Khao Sok. Rond 8.00 uur werden we opgehaald en na een uur rijden kwamen we aan in het dorp. Omdat we nu geen overnachting geboekt hadden gingen we op zoek naar een hotel/resort waar we de lake tour zouden gaan boeken. We liepen een stukje en stopten bij het eerste resort wat we tegenkwamen. Dit was het treehouse resort. We vroegen bij de receptie of we vandaag nog mee konden voor de twee daagse lake tour, maar dit bleek niet te kunnen. We boekten een overnachting in het treehouse resort en boekten meteen de tweedaagse lake tour die de dag erna om 9 uur zou beginnen. Omdat we nu de hele dag nog niks op de planning hadden staan boekten we er een kano tocht bij voor dezelfde middag.

Eerst gingen we naar onze kamer om ons bagage te brengen en vervolgens hadden we even een paar uren om te relaxen. Hier waren we beide wel even aan toe.

Om 13.00 uur werden we opgehaald met een taxibusje voor de kano tocht en werden we na een kwartiertje rijden ergens afgezet. We moesten een klein stukje naar beneden richting het water lopen en daar stond er een man op ons te wachten. We hadden eerst niet in de gaten dat hij mee zou gaan maar nadat wij beide waren ingestapt kwam ook hij in de kano. Dit was eigenlijk heel relaxed want wij hoefden niks te doen, hij deed al het werk. Hierdoor genoten we van al het moois wat we zagen. Zo hebben we er onder andere een slang gespot die gelukkig hoog ik de boom aan het slapen was. Na een tijdje mocht Marijn het peddelen overnemen, want hij had in het begin al aangegeven dat als de man moe zou worden Marijn het peddelen wel wou overnemen. Op de helft van de tocht stopten we ergens waar we even tijd voor ons zelf kregen, om bijvoorbeeld te zwemmen. De man maakte ondertussen vuur om koffie of thee te maken. We kregen beide een beker die van bamboehout gemaakt was. Heel bijzonder om op deze manier de thee te drinken. Daarna vervolgden we onze tocht weer en aan het eind van de tocht stond onze taxi chauffeur ons alweer op te wachten. De man en kano gingen ook mee in de taxi en werden onderweg er weer ergens uitgezet.

‘s Middags hebben we lekker bij het zwembad gelegen en gingen we vast opzoek naar een slaapplek voor op de eilanden. We twijfelden nog of we één of meerdere eilanden wilden bezoeken maar omdat we al zoveel hadden gereisd besloten we uiteindelijk om het bij één eiland te houden: dit zal Koh Samui worden. Op een forum op Facebook waren we een tip tegen gekomen over een resort wat een Nederlandse eigenaar blijkt te hebben. Hier namen we contact mee op en waren de overnachtingen zomaar geregeld. Ook de vliegtickets voor Chiang Mai boekten we alvast.

‘s Avonds aten we beide een pizza in het dorp. Deze avond sliepen we voor ons gevoel al een beetje in de jungle. We sliepen namelijk in een boomhut die heel knus was ingericht. Gelukkig hadden we een klamboe, dachten we nog. Toen we deze eenmaal wilden gebruiken kwamen we erachter dat er een paar gaten in zaten waardoor de klamboe niet veel nut had.

Het was wel een hele belevenis op zich, door alle geluiden was het zelfs een beetje spannend. Er liepen immers allemaal beestjes rond. Gelukkig zijn we snel in slaap gevallen.